Ik geloof niet dat tijd alle wonden heelt. Ik geloof wel dat je, met de tijd, kunt leren om je wonden goed te verzorgen. Verlies zadelt ons op met taken. Verdriet wil gezien en doorleeft worden, voordat het een plekje vindt. Angst wil gevoeld worden en niet worden weggestopt. De tijd doet niets voor je, als je zelf niets doet.
WAT ZIEKTE MET JE DOET
We verliezen allemaal dingen in ons leven. Zo verloor ik mijn gezondheid, toen ik er in 2019 achter kwam dat ik een zeldzame chronische vorm van bloedkanker heb. Als moeder van drie zoons, was ik behoorlijk in paniek.
Nu ruim vier jaar later, kan ik zeggen dat mijn ziekte mij dingen heeft afgenomen. Ik ben niet meer zo onbevangen als vroeger, maar het heeft mijn leven ook verrijkt. Ik kijk met meer compassie naar mijzelf en naar anderen. Ik heb mijn beperkingen leren accepteren en gemerkt dat ik op andere vlakken een enorme persoonlijke groei heb doorgemaakt.
Mijn chronische vorm van kanker gaat niet meer weg. Misschien voor sommigen een open deur. (Chronisch is namelijk vrij definitief). Maar toch kreeg ik in het begin van mijn ziekteproces regelmatig de vraag: ‘Je ziet er goed uit, ben je alweer beter? ’
Ik schrijf bewust ‘in het begin van mijn ziekteproces’, want tegenwoordig vragen nog weinig mensen hoe het gaat met mijn ziekte. Of ze vragen niet door. Terwijl het af en toe nog best prettig is, om er over te kunnen praten. Mijn ziekte beheerst niet (meer) mijn leven, maar is wel een onderdeel van wie ik nu ben.
TOON HERMANS HUIS RIVIERENLAND
Voor mij was dit de reden om, inmiddels al enige tijd geleden, binnen te stappen bij Toon Hermans Huis Rivierenland. Voornamelijk voor de fijne yogalessen van Miriam (nadat ik jarenlang riep dat yoga echt niet mijn ding was, blijkt dat ook gewoon te kunnen veranderen), maar ook om mijn ziekte ‘er af en toe te laten zijn ‘.
Het is fijn dat er over gepraat kan worden, maar dat het niet hoeft. Het is leerzaam om te verbinden met anderen die een soort gelijk proces hebben doorgemaakt. En de sfeer is altijd fijn en ontspannen.
Enige tijd terug besloot ik dat ik graag iets terug wilde doen. Het is fijn om iets van mijn ervaring te kunnen delen met anderen. En zo ontstond, na enkele gesprekken met de coördinatoren en het bestuur, de huidige gespreksgroep voor jonge vrouwen met kanker.
Een fijne groep, die ik mag leiden, samen met Miriam en Ellen. Er is plek voor alle leuke en verdrietige verhalen en de emoties die daarbij horen. Maar we staan ook stil bij een stukje ‘positieve gezondheid’, de methode waar binnen THHR mee wordt gewerkt.
‘’ Het gaat niet alleen om lichamelijke gezondheid, maar ook wat ons veerkracht geeft. En dat is per persoon verschillend. Daarom focust Positieve Gezondheid niet op ziekte, maar op wat belangrijk voor ons is. ‘’ Positieve Gezondheid omvat zes dimensies.
Meer informatie vind je op: mijnpositievegezondheid.nl
Leuk om eens naar te kijken, ook als je misschien niet (meer) ziek bent.
We hebben helaas weinig invloed op wat ons overkomt in het leven, maar wel op hoe we het dragen.
En als we dat samen doen, dan worden de lasten nog een stuk lichter!
Ik vind daarom dat Toon Hermans Huis Rivierland, een mooi initiatief is, een waardevol centrum, in onze regio. En ik hoop dat steeds meer (ook jonge) mensen, de weg naar ons centrum zullen vinden.
